Goedemorgen, mijn kleine chaoot, goed geslapen?

BRANDENBURG – Wat zal de nieuwe dag ons nu weer brengen op het Europees kampioenschap…? De artistieke jongens zijn begonnen aan hun toernooi, de landenteams, de kaderspelers. Drie dagen van het einde van een gigantisch evenement: vanaf nu worden de laatste medailles verdeeld.

,,Goedemorgen, mijn kleine chaoot, goed geslapen.’’ Het briefje op mijn bureau is geschreven door de koffiejuffrouw, een vriendelijke mevrouw, die af en toe eens met een glimlach naar de enorme chaos van papieren op en rond mijn laptop kijkt. Ze weet het natuurlijk al van de Kozoom-collega’s. ,,Hij is schrijver, interview en vooral ook rotzooimaker, dus houd hem in de gaten.’’ Het is goed gemeend, ik weet het. En de koffiejuffrouw? Ze weet het al na al die dagen en is een goede vriendin geworden. ,,Wollen Sie noch ein Kafee?’’ En soms zelfs: zal ik chocolade voor je meenemen?

De Stahlpalast, grenzend aan een voetbalstadion waar woensdagavond supporters (met veel bier) hun elftal aanmoedigden, is al meer dan een week het bolwerk van biljarters. Ze lopen er in en uit, om zelf te spelen, om te kijken vanaf de tribunes, om een drankje te halen aan de bar of in de tent buiten ,,Fleisch, Gemüse und Getränke’’ te nuttigen.

En als er even tijd is tussendoor, nemen ze de auto of de tram naar het centrum van de stad.

Het idyllische restaurantje aan de Havel, in het centrum van Brandenburg, is deze week een pleisterplaats voor biljarters. Ze komen er een snelle hap doen tussen de partijen door, worden geserveerd door de prachtige blondine Nicole (Duits, maar met Franse voorouders) en praten er over… wat dacht u zelf: biljarten.

In de biljartzaal zelf heeft niemand meer het overzicht als er in de verschillende disciplines wordt gespeeld.

Kleine tafel, matchtafel, driebanden, kegelbiljart, bandstoten, kader, alles loopt maar door elkaar. De camera’s van Kozoom registreren al die twintig biljarttafels om de vele duizenden kijkers op hun wenken te bedienen.

Het podium is het domein van het team. Daarachter, in een klein zaaltje, zit de wedstrijdleiding, met zo’n tien man sterk, die uitslagen bijhouden, partijen aankondigen, het schema maken en zorgen dat de tijdstabel wordt aangehouden.

De Egyptenaar Farouk Barki, wedstrijdleider van de UMB en sinds het congres dit weekend afgetreden als bestuurslid van de CEB, maar wel benoemd tot erelid, hinkt af en toe eens heen en weer. Hij sukkelt met een pijnlijke knie. ,,Ik neem elke dag een handvol pijnstillers, dat houdt me op de been.’’

Bennie Deegens, zijn vervanger als vice-voorzitter van de CEB, heeft de rol van coördinator. Hij is een soort vraagbaak voor iedereen, maar sleurt daarnaast ook hele dagen met papieren heen en weer.

De driebandentafel is van Omar uit Egypte en zijn Turkse assistent Orgul. Heiko Wolter en zijn Duitse collega’s hebben de leiding over alle andere disciplines. En hoe druk ook: er is altijd wel even tijd om een helpende hand toe te steken.

Drie dagen nog te gaan.

De vermoeidheid slaat al een paar dagen toe, maar iedereen blijft enthousiast en vriendelijk in de Stahlpalast.
Vandaag is dag zeven: met de grote namen van het driebanden, de kunstenaars van het artistiek biljart en de goochelaars op de kaderlijnen.

,,Ik kom eens kijken’’, heeft Nicole van restaurant Totó beloofd. Ik waarschuw de spelers alvast: op de biljarttafel blijven kijken, als ze met haar opvallende verschijning de zaal binnenschrijdt…