SINT NIKLAAS/ROESELARE - De missie van Jean van Erp, dinsdagavond in de volle arena van De Witte Molen in Sint Niklaas, leek bijna te slagen. Bijna eindigde de Brabander, die speelt voor BC Deurne, in zijn partij tegen Ad Broeders met een gemiddelde boven de twee, net als Martin Horn en Barry van Beers in een andere wedstrijd van de derde speeldag van de Belgische competitie deden. Jean van Erp, de Nederlands kampioen, had een voortreffelijke start, schommelde lange tijd rond de 2.500, maar kon het niveau in de slotfase net niet vasthouden. De overwinning met 42-18 in 22 beurten was toch nog goed voor 1.909, beter dan zijn kopman Torbjörn Blomdahl. En dank zij de winst van dat tweetal kon Deurne nog een duur punt overhouden aan de uitwedstrijd tegen De Witte Molen.
Martin Horn (Herentals) en Barry van Beers (Op de Meir) speelden in de wedstrijd tussen deze teams partijen in 24 beurten (2.083). De Duitse kopman versloeg Eddy Leppens afgetekend (50-34), de Nederlander rekende iets minder riant af met Christian Rudolph (50-45), maar vond na zes in zes beurten zijn ritme met series van tien en acht. ,,We hebben een teammoyenne van 1.533 gespeeld, maar toch niet kunnen winnen'', zei Van Beers met een lichte teleurstelling.
De Goeie Queue handhaafde de maximale score (zes uit drie) en is na de halve misstap van Deurne de enige koploper. De verre uitwedstrijd tegen Roeselare werd gewonnen met 8-0 en een teammoyenne van 1.437, hoewel de winst van Eddy Merckx tegen Cédric Melnytschenko aan een zijden draadje hing. Door een sterke start nam Merckx een riante voorsprong, maar in een moeizame fase draaide de Fransman de rollen om (44-33 in 23). De beloning bleef uit: Merckx was toch nog één carambole eerder aan de finish.
Jean Paul de Bruijn had een sublieme fase in zijn partij tegen Philippe Vandendriessche, die hij soeverein achter zich liet: 42-19 in 24. Frédéric Caudron raakte pas op toeren na 12-9 in 8 en maakte daarna een verschil van 25 punten in vijf beurten (eindstand 50-21 in 26). De koploper speelt zijn volgende wedstrijd op dinsdag 20 oktober tegen Biljartvrienden thuis in de Salpho.
De intieme achterzaal van De Witte Molen was dinsdagavond aardig volgestroomd om niet alleen het thuisteam (Glenn Hofman, Francis Forton, Ad Broeders en Dirk Weeremans), maar ook Torbjörn Blomdahl, de fiere nummer één van de wereld, te zien. Met wat eregasten in het publiek (een WK-organisator met nieuwe plannen en een oud-burgemeester met biljartbloed in de aderen) werd Jean van Erp de man van de avond.
Francis Forton toont al een paar weken een puike vorm, hoewel hij dat zelf ,,een iets betere vorm'' noemt. Die progressie etaleerde hij ook in een deel van zijn partij tegen Jef Philipoom, die hij onbedreigd won. Zijn tegenstander was wat ongelukkig, speelde af en toe ook zonder controle en doorbrak de malaise pas met een serie negen toen het al te laat was (50-40 in 38).
De gevreesde, snelle start van Blomdahl bleef uit tegen Genn Hofman: de Zweed kwam na een stroeve aanloop pas los met een serietje van tien net voor de pauze. Daarna, nog altijd niet op volle toeren, streek hij de plooien glad met een onbezorgde 50-37 in 28.
Dirk Weeremans raakt langzamerhand gewend aan de tafels bij zijn nieuwe team. Hij versloeg Davy van Havere (42-34 in 38) en had zijn aandeel in de 4-4.
Roland Forthomme ging met Zanzibar tegen De Ploeg 1 vlot langs Jaak Wijnen (50-33 in 37), Dave Christiani had meer moeite om Mathy Monnissen achter zich te laten (50-47 in 47). Kenny Miatton was de derde winnaar voor Zanzibar, dat met Deurne op één punt van de koploper blijft.
Drie ploegen staan binnen bereik met twee punten achterstand. Mr 100 haalde de volle winst tegen De Ploeg 2 (6-2). De man van de wedstrijd speelde evenwel bij de tegenpartij: Eddy Willems jr. versloeg Kurt Ceulemans met 50-24 in 28.
Voor Biljart Express verloor kopman Frans van Kuyk in de uitwedstrijd tegen Biljartvrienden van Raimond Burgman (50-47 in 26), de andere drie partijen gingen naar Biljart Express, onder meer omdat Gerwin Valentijn zijn Nederlandse teammaat John Tijssens versloeg met 50-44 in 29. Hans van der Wurf zette na een lijdensweg negen caramboles op het scorebord in 49 beurten.