DEN HAAG - Het was min of meer een puntgave hattrick, die René Dericks realiseerde in de tweede Grand Prix artistiek in de ereklasse. De Limburger heeft zijn topvorm inmiddels omgezet in drie opeenvolgende, klinkende overwinning: de opening van de Grand Prix cyclus, daarna de Jan Brunnekreef Memorial en nu ook de tweede Grand Prix in Den Haag. En in al de finales was Jop de Jong zijn laatste en meest geduchte tegenstander.
De jongeman uit Bathmen is sterk, leergierig en ambitieus, maar stuit net elke keer op die ene routinier, die hem in alle drie de toernooien de pas afsnijdt. René Dericks is mentaal en technisch sterk, kan fysiek de druk van een zwaar toernooi uitstekend aan en heeft ook de routine als belangrijk wapen.
Zo was het ook weer in de finale in Den Haag: na een prachtig begin (2-2, op hoog niveau gespeeld) waren de twee finalisten ook bij de start van de finale aan elkaar gewaagd (13-13 na twee figuren). Dericks sloeg zijn slag in de cruciale fase met een lange trekstoot over twee of drie banden (figuur 64) en een doorschietstoot over vier banden (figuur 80). De Jong raakte door zijn eerste misser met 20-13 achterop en vervolgens met 30-13. De mentale inzinking van zijn jonge tegenstander bood Dericks de kans om de partij uit te spelen. Het werd vervolgens 41-28 voor Dericks, 49-33 met een spectaculaire, maar voor de kenners vrij makkelijke matchbal: een voorband-doorschietstoot over vier banden.
Het was de beslissende bal voor de Grand Prix winst, waarmee Dericks zijn huidige suprematie nog maar eens benadrukte en Jop de Jong voor de derde opeenvolgende keer net een stapje tekort kwam voor het hoogste podium.
Het eindcommentaar van René Dericks: ,,Het was geen geweldig toernooi voor mij in de voorronde maar alles bleef bewaard voor de halve en finale.... 65% halve finale en 78% in de finale... Ben in elk geval blij met de winst wederom, maar ik ben er diep voor moeten gaan, want jop miste ook bijna niks. Supersterke finale van allebei. Enne... winnen wordt nooit saai.''
René Dericks, die alleen een mindere afsluiting van zijn poulewedstrijden had met verlies tegen Erik Vijverberg, had zich in de halve finale vrij vlot ontdaan van Benny Smits met 3-1 in sets (66.77/44.53). Jop de Jong en Erik Vijverberg bleven tot 2-2 in balans, in de beslissende set trok De Jong de winst naar zich toe met 3-2 (61.32/55.09).
Benny Smits haalde het podium door Erik Vijverberg te verslaan in de strijd om de derde plaats. En ook Eric van Hoorn gaf blijk van zijn progressie als debutant in de ereklasse. Hij behaalde een zesde plaats, opnieuw met een persoonlijk record. ,,Ik was alleen kansloos in mijn laatste partij tegen de Maestro Sander Jonen'', aldus Van Hoorn. ,,Maar ik ben blij met mijn vierde persoonlijke record op rij: nu van 43.17 naar 45.25.
Sander Jonen, die vijfde werd, liet iets van zijn vorm zien na een zwak toernooi in de Jan Brunnekreef Memorial. ,,Ik kom er weer aan'', stelde hij zelf vast. ,,Het is dat ik een beetje ongelukkig heb gespeeld, anders was een halve finaleplaats mogelijk geweest. Alleen kom ik bij sommige figuren nog wat kracht tekort.''
De eindstand in de poules:
Poule A:
1 René Dericks 8-9-3-56.9
2 Erik Vijverberg 8-9-5-47.13
3 Sander Jonen 6-7-5-53.11
4 Mark Janssen 6-7-6-50.00
5 Peter van der Werff 2-4-8-43.58
6 Cock Ooms 1-1-10-28.63
Poule B:
1 Jop de Jong 8-9-2-69.19
2 Benny Smits 8-8-3-47.24
3 Eric van Hoorn 6-6-6-48.32
4 Robert van Veenendaal 4-5-6-41.75
5 John de Bruijn 2-4-9-36.07
6 Jean-Marie Limbourg 2-2-8-42.27.
De einstand:
1 René Dericks
2 Jop de Jong
3 Benny Smits
4 Erik Vijverberg
5 Sander Jonen