VIERSEN – De trots won het van de deceptie op de dag na het spectaculaire optreden van de twee Belgen op het Wereldkampioenschap voor landenteams in Viersen. Peter De Backer en Wesley de Jaeger werden uitgeschakeld in een echte thriller tegen twee gerenommeerde Vietnamese wereldspelers. Het Belgisch team had op de eerste dag al gestunt tegen de Zweedse ploeg, de veelvoudig kampioen met Torbjörn Blomdahl en Michael Nilsson. De laatste wedstrijd in de voorronden stonden De Backer en De Jaeger vrijdagavond tegenover het laatste obstakel: Vietnam. En hoe sensationeel: Peter De Backer versloeg Quyet Chien Tran en Wesley de Jaeger was zó dicht bij een stunt tegen Duc Anh Chien, de winnaar van zilver op het Wereldkampioenschap van twee jaar geleden.
Het mocht uiteindelijk niet zo zijn. In de laatste fase van de partij stonden Wesley de Jaeger en zijn Aziatische tegenstander stijf van de zenuwen en de spanning. De Belgen hadden na de winst van Peter De Backer op de andere tafel genoeg aan een remise van De Jaeger. De tweede man van de Belgen kwam terug van een achterstand van 37-27, had een geweldige stunt voor het grijpen, maar ging ten onder aan fysieke en mentale druk. Wesley: ,,Ik heb me niet gerealiseerd dat er geen tijd meer was en geen time-out.’’ De stress was in heel de zaal voelbaar: toen de Vietnamees nog één punt moest maken en al een paar keer had gemist, ging Wesley de Jaeger tot verbazing van de honderden kijkers door de klok. ,,Ik was me zo aan het concentreren op de moeilijke figuur, dat ik het andere vergat’’, gaf hij later als excuus. ,,Maar tot mijn verbijstering telde de referee mij af en legde de ballen voor de Vietnamees op de acquit.’’
De Aziaat maakte zijn laatste punt, Wesley kreeg nog een kans om gelijk te maken met vijf en de Belgen naar de volgende ronde te loodsen. Die poging mislukte: De Jaeger miste na twee punten, op drie schamele caramboles van de bevrijdende eindstreep. ,,We zijn absoluut teleurgesteld dat we niet verder gaan’’, klonk het vanuit het Belgische kamp. Maar de trots overheerste. Wesley: ,,We mogen trots zijn op ons toernooi.’’
Peter De Backer, die hooguit een paar World Cups speelt in een jaar, speelde een fenomenaal WK met overwinningen tegen Torbjörn Blomdahl en Quyet Chien Tran. ,,Wat een beer is dat zeg, die Peter’’, roemde Wesley de Jaeger een dag later zijn kopman. En inderdaad: de Belgische kampioen van 2022, met Wesley de Jaeger als tweede, verbaasde de wereld weer eens met een topoptreden op dit wereldpodium.
Zelf zei De Backer zaterdag, net wakker en ontwaakt uit een mooie droom met een verkeerde afloop: ,,Ik kijk natuurlijk terug op een pracht toernooi. Hoe dicht zijn we bij een plaats bij de beste acht van de wereld geweest? Voor mij persoonlijk kon het niet beter. Ik ben altijd al zo’n speler geweest: hoe groter de naam tegen wie ik speel, hoe beter ik mij voel. Dan kan ik mijn beste biljart bovenhalen. Ik meet mij nog altijd graag met de groten van de wereld.’’
Winnen van Blomdahl, winnen van Tran. ,,We stonden tegen twee van de grootste ploegen, zei De Backer later. ,,Wij waren de underdog, zij de favorieten. Zij moesten het doen, wij konden alleen maar winnen. Ik merkte het ook aan Blomdahl, toen hij zijn laatste punt moest maken om gelijk te spelen. Zo’n grote speler, maar hij liet toch ook een steekje vallen door de stress.’’
Dat gold daarna ook voor de twee Vietnamezen, die België op de late vrijdag tegenover zich vond. De Backer: ,,Daar speelde de spanning ook een grote rol. Het ging nek-aan-nek, zij moesten winnen, dus de stress sloop er al heel snel in. Bij Tran in de eerste plaats, die ik kon kloppen, omdat ik minder stress voelde dan hij. En bij Quyen ook aan het slot. Hoe jammer was het dat Wesley dat niet kon afmaken.’’
Het fatale moment, van de misser, omdat De Jaeger door de tijdklok ging, werd daarna nog vele malen beleefd. Peter De Backer vertelde: ,,Wij zaten met wat Belgische fans, met Semih Sayginer en Jean Paul de Bruijn langs de arena, op het puntje van onze stoelen. We zagen het eigenlijk aankomen. Semih zei al: hij moet toch gaan stoten nu. En Jean Paul: moet je niet iets roepen, Peter? Ik heb even gekucht, maar meer kon ik ook niet doen. En toen gebeurde het dus. Wesley was er zo van overtuigd dat hij nog een time-out had. Hij wachtte bewust op meer tijd om na te denken. Maar de arbiter wist het beter: geen time-out meer, geen extra tijd, dus aftellen.’’
En weg waren de kansen op een miraculeuze ontsnapping op dit WK.
Wesley de Jaeger kon het na een nachtje slapen nog niet bevatten. ,,Ik ben achteraf ook trots op wat we hebben gedaan’’, zei hij. ,,Wij weten ook wel dat we niet de beste Belgen zijn in een land met Eddy Merckx, Frédéric Caudron en Peter Ceulemans. Maar als je met partijen tegen Zweden en Vietnam op drie puntjes sneuvelt, dan mag je met een goed gevoel terug naar België keren. Het is spijtig van dat slot, waarin het vooral een tactische wedstrijd was. En dan loopt het uiteindelijk zo ongelukkig af.’’
Peter De Backer: ,,En natuurlijk neem ik Wesley niets kwalijk. Hij heeft gevochten als een leeuw en een paar wereldballen gemaakt toen hij op het eind van de partij terugkwam. Het is gewoon heel jammer. We hebben met dit Belgisch team laten zien dat we op zo’n podium een rol konden spelen, zelfs met die twee sterke tegenstanders. Zo jammer dat we dan net de kwalificatie hebben gemist.’’
Wesley de Jaeger
Peter De Backer
Peter De Backer