Afscheid van de Andrades, Sacco’s en Messery’s

LIMA – Het Circulo Militar de Jesus Maria in Lima zal vanmorgen ontwaken met het prettige gevoel dat vanaf nu alleen maar topspelers aan het biljart verschijnen. Daarmee doen we de rest van de 32 spelers, die zijn uitgeschakeld tijdens de voorronden, niet tekort. Op een wereldkampioenschap zijn altijd wel verrassingen en teleurstellingen in de kwalificaties. De hoge klassering van Jean Paul de Bruijn was een aangename verrassing: de Nederlander kon in Lima zijn kwaliteiten eindelijk weer etaleren na een paar matige jaren, maar het is nog geen garantie voor een goed vervolg van dit toernooi.

Het nieuwe tijdperk, met veel biljarters die op Kozoom de partijen volgen op internet en reageren op facebook, maakt tijdens zo’n toernooi veel tongen los. Wij kregen, bijvoorbeeld, een aardige mail van de Amerikaanse biljartsupporter John Bowers, die vond dat Michael Kang, uitbater van het Carom Cafe in New York, wel wat meer krediet verdiende dan dat wij hadden gedaan in het verslag van de wedstrijd tegen Frédéric Caudron. Hij schreef op een uiterst vriendelijke toon: ,,Michael voelde zich als een kind in een snoepwinkel, toen hij werd uitgenodigd als reserve. En niet één speler, die zichzelf respecteert, stapt naar het biljart met de intentie dat hij de partij niet kan winnen.’’

Hij heeft gelijk: de Andrades, de El Messery’s, de Noya’s, de Sacco’s en de Campino’s hebben de voorronden van het toernooi gekleurd tot wat het was. Ze maken nu, met een diepe buiging van bewondering, plaats voor kopstukken zoals Blomdahl, Caudron, Jaspers, Merckx, Sánchez, Zanetti en Choi.

Wordt er nog gesproken over Filipos Kasidokostas, Jef Philipoom of Nikos Polychronopoulos in Lima? Dat zal ongetwijfeld, in de wandelgangen, want zoals altijd op dit soort toernooien is de toekomst van het driebanden het belangrijkste onderwerp van gesprek.

Het is een zorg die velen bezighoudt in deze tijden van crisis op allerlei vlakken. Dani Sánchez en Semih Sayginer (als toeschouwer en gast aanwezig in Lima) zijn spelers die zich daarover openlijk uitspreken. Veel spelers uit de top van het circuit (Kasidokostas, Palazón, Legazpi, Cenet) zoeken tevergeefs naar sponsors in het buitenland, omdat ze willen spelen in de beste competities ter wereld.

Het is helaas niet een tijdperk waarin de sponsors gouden bergen kunnen beloven. In Nederland verdween, na Van Donge en De Roo en Crystal Kelly, deze week weer een team met een lange traditie in de eredivisie. Twentevisie, het team van Christian Rudolph en Jens Eggers dat een onderkomen had gevonden in het voetbalstadion van FC Twente, is met onmiddellijke ingang gestopt, tot verrassing van velen.

Het Spaanse topteam van Caseta Nova is na het optreden in de Europacup ook gestopt en in de Franse competitie is het team van Courbevoie verdwenen en wordt het komend seizoen met zeven in plaats van acht teams gespeeld.

Het Circulo Militar de Jesus Maria ontwaakt deze morgen met andere dan deze sombere gedachten. De wereld kijkt met spanning toe wie zaterdag in Lima tot nieuwe wereldkampioen wordt gekroond. Twee dagen lang kunnen de echte biljartfans weer genieten van één van de mooiste kijksporten ter wereld. Jammer alleen dat het niet altijd wordt gewaardeerd met hoge kijkcijfers.