Vierde Europese titel op rij voor Douarnenez

27-03-2023

Gepubliceerd door frits bakker

Het kampioenenteam van Douarnenez op jacht naar het record in de Coupe d'Europe

DOUARNENEZ – Het gouden team van Douarnenez Valdys heeft geschiedenis geschreven in de klassieke spelen. Het team met één Fransman, een Nederlander en een Tsjech won na de successen van 2018, 2019 en 2020 in het Europees teamkampioenschap voor klassieke spelen voor de vierde opeenvolgende keer de titel. Het magische trio, bestaande uit de Nederlander Raymund Swertz, de Tsjech Marek Faus en de Fransman Grégory Le Deventec toonde zich opnieuw de sterkste in de eigen biljartlocatie.

De ploeg uit Finistère heeft nu nog slechts één titel achterstand op het record van de Nederlandse club Cubri Etikon (Henri Tilleman, Patrick Niessen, Jean Paul de Bruijn), de vijfvoudig Europees winnaar van 2008 tot en met 2014.

De sleutel tot dit succes is natuurlijk de keuze van de spelers en hun prestaties in de klassieke spelen. Raymund Swertz en Gregory Le Deventec zijn de twee gemeenschappelijke elementen van het recept in de 4 winnende campagnes. Pierre Soumagne (2018-2019) en Marek Faus (2020-2023) in het 71/2 kader delen de titels met elk twee. Beide spelers in de Bretonse ruggengraat (Swertz en Le Deventec) bleven dit weekend ongeslagen in 5 wedstrijden, waarbij Swertz een geweldige springplank is om vertrouwen op te bouwen bij zijn medespelers. De Nederlander inspireert zijn team door de eerste matchpunten binnen te halen met zijn prachtige ritme in het 47/2 kader. De tweede overwinning die nodig is voor de eindoverwinning komt meestal van Gregory Le Deventec in het bandstoten. Het team kan dan al juichen zonder zonder zich zorgen te maken over het resultaat van de wedstrijd in kader 71/2.

Het moet gezegd dat de Coupe d’Europe voor klassieke teams inmiddels een Franse aangelegenheid is sinds het verdwijnen van de grote Europese teams. De laatste drie edities, georganiseerd in Douarnenez, werden gedomineerd door Franse clubs met drie van de vier teams bij de laatste vier en drie finalisten van Franse origine: Chartres in 2019, Oissel in 2020 en Ronchin in 2023.

Douarnenez-clubvoorzitter Jacky Le Deventec en zijn protégés kunnen nu uitkijken naar de komende jaren, met als doel het record van overwinningen van Cubri Etikon te evenaren en vervolgens te overtreffen.

In de kwalificatiewedstrijd met 8 teams won Douarnenez Valdys 3 en verloor slechts één van de 9 individuele wedstrijden, waarbij Marek Faus werd verslagen door de Nederlander Gert-Jan Veldhuizen (De Hazelaar) in het 71/2. Raymund Swertz speelde 1000 punten in 10 beurten afwisselend 250 punten in 2 of 3 beurten, Gregory Le Deventec noteerde 8.37 in het bandstoten, Marek Faus 25.26 in het 71/2. De tweede plaats in de groep, kwalificatie voor de halve finales op zondag, ging naar de Nederlandse club De Hazelaar (Jordi Kanters in 47/2, Gert-Jan Veldhuizen in 71/2, Eric Derricks in bandstoten). Het team had in Gert-Jan Veldhuizen zijn sterspeler: hij bleef ongeslagen in zijn 4 wedstrijden tijdens deze competitie.

De Duitse club Sterkrade (Micha Van Bochem en Michael Woidowski in de kaders, Uwe Matuszak in band), werden derde voor de Belgische club Noorderkempen (Robby Sonck 47/2, Ronny Mathysen 71/2 en Nico Van Henegem bandstoten).

In de andere groep behaalde BCCO Ronchin (Brahim Djoubri 47/2, Jean-François Florent 71/2, Bernard Villiers band) dezelfde prestatie als Douarnenez Valdys met 8 individuele overwinningen op 9. Alleen Brahim Djoubri verloor van Benoît Deziles-Legros in 47/2, Florent en Villiers waren ongeslagen in deze fase. De tweede plaats was voor BC Andernos (Benoît Deziles-Legros 47/2, Nicolas Gérassimopoulos 71/2, Bernard Baudoin bandstoten) met 7 individuele overwinningen op 9 waaronder de 3 overwinningen van Deziles-Legros. De Spaanse club van Molins (Carlos Tuset 47/2, Alvaro Gomez 71/2, Antoni Guttierez band) werd 3e, de Duitse club van Merklinde (Christian Pöther 47/2, Martijn Egbers 71/2, Roland Gries band) eindigde als vierde.

In de halve finale versloeg Douarnenez Valdys zijn Franse opponent Andernos met 6-0. In het begin van de wedstrijd stond Le Deventec al 80-9 voor in de pauze tegen Baudoin. Swertz en Faus liepen snel naar een voorsprong tegen Deziles-Legros en Gérassimopoulos. In de tweede beurt bracht Swertz de eerste punten naar zijn team (250-45 in) en Le Deventec concretiseerde de eindzege (120-54 in 8).

In de andere halve finale was Bernard Villiers de eerste winnaar met 120-35 in 12 beurten, Jean-François Florent verloor van Gert-Jan Veldhuizen met 97-200 in 10 beurten. De beslissing viel in de partij Djoubri-Kanters. De Nederlander leidde met 169-115 in de 10e beurt, maar Brahim Djoubri kon de Fransen naar de zege spelen.

In de finale leverd Raymund Swertz een recital tegen Brahim Djoubri met een perfecte serie van 250 in de 4e beurt (250-41). Op dat moment stond Gregory Le Deventec veertig punten achter op Bernard Villiers (71-31), maar hij kwam terug met een serie van 44. Het einde van de wedstrijd was tactisch, de druk was zwaar met enkele fouten aan beide kanten. De sterkste was uiteindelijk de Bretoense speler. Hij schonk de 4e titel aan zijn teamgenoten met een score van 120-100 in 21 beurten. De match in het 71/2 tussen Florent en Faus werd gestopt terwijl de speler van Ronchin 179-45 leidde in 14, toen de Tsjech terugkwam met een serie van 64 .

Net als bij de eerste editie van het evenement in 2008 behaalde Ronchin zijn tweede zilveren medaille. Andernos en De Hazelaar zijn de bronzen medaillewinnaars.

De individuele prestaties in de verschillende disciplines laten zien dat slechts een dozijn spelers echt op Europees niveau acteerden, onder wie 9 binnen de drie Franse teams.