PORTO - Aan het eind van een lange finaledag in de World Cup van Porto maakte Roland Forthomme zondagavond op het Vip balkon van het prachtige voetbalstadion de balans op. Het gezelschap binnen vermaakte zich met een optreden van de muzikale virtuoos Ramon Rodriguez en aan het eind een traditionele zangact van Alipio Jorge, de Portugese organisator van de World Cup.
De 43-jarige Belg had een paar uur daarvoor op één carambole de finale verloren van Dick Jaspers na een adembenemend slot, waarin de Nederlander zich de koelbloedigste van de twee toonde. Roland Forthomme, die zo hunkerde naar nieuw World Cup succes, stelde vast: ,,Ik heb de partij verloren die ik eigenlijk niet mocht verliezen. Het einde was een gevecht tegen mezelf. Mijn arm deed niet meer wat mijn verstand en gevoel me ingaven, daarom heb ik ballen waar ik anders sterk in ben, op een andere manier moeten spelen dan ik gewend ben. En dat heeft me de winst gekost.''
Hij was zo dicht bij een nieuw moment van glorie, vele jaren na zijn overwinningen in de World Cups van Hurghada en Volos, waar hij volgens eigen zeggen het beste toernooi uit zijn carrière speelde. ,,Ik ben teleurgesteld, natuurlijk, maar aan de andere kant ben ik ook gelukkig dat ik heb laten zien dat ik er nog altijd bij kan horen.'' Het resultaat van zijn tweede plaats in Porto is zelfs dat Forthomme op de wereldranglijst is gestegen naar de 14e plaats, één plaats achter de Fransman Jérémy Bury en maar twee plaatsen verwijderd van de zo begeerde top twaalf.
Zijn toernooi werd in de Portugese stad gekenmerkt door pieken en dalen. Forthomme begon zelfs met een verliespartij in de kwalificaties tegen Ruben Legazpi, plaatste zich toch nog en begon daarna aan een indrukwekkende zegereeks. Twee keer moest hij terugvechten uit een hopeloze achterstand, beide keren liet de Belg na de pauze zijn enorme vechtersmentaliteit zien.
Hij schakelde Frédéric Caudron, de wereldkampioen en nummer één van de wereld uit en in de halve finale een andere Belg, Peter Ceulemans, die het beste deed wat hij ooit heeft laten zien op het internationale podium en één van de revelaties was van het toernooi. En tenslotte stond Forthomme tegenover Dick Jaspers, de Nederlander met een prachtig palmares, die al drie jaar op een aansprekende overwinning wacht. ,,Ik heb genoeg kansen gehad'', zegt Forthomme achteraf. ,,We hebben er allebei een hard gevecht van gemaakt, dat werd beslist op mentaliteit.''
Op het podium na afloop had de Belg zijn teleurstelling verwerkt. Wat overbleef was de conclusie dat Forthomme nog altijd kan schitteren in toernooien met de wereldtop. ,,Dat is mijn genoegdoening na vele jaren van mindere prestaties. Ik heb twee keer een World Cup gewonnen, daarna is het stil geworden. Ik ben toch altijd in mezelf blijven geloven. Veel spelers zijn afgehaakt, gestopt met World Cups, omdat ze niet meer tot de top twaalf behoren. Ik ben blijven investeren, blijven geloven dat er ooit weer een moment zou komen.''
In de Belgische toernooien is hij vaak de nummer drie na Frédéric Caudron en Eddy Merckx. ,,Ik kan af en toe een toernooi winnen, maar nu kan ik zeggen dat ik internationaal ook weer mee doe. Het is goed om die bevestiging te krijgen. Ik ben 43 nu, er is zeker nog toekomst, daar zal ik me voor blijven inzetten.''