LAUSANNE – Zijn biljarters op hun top als ze de veertig zijn gepasseerd en kunnen ze zelfs na hun vijftigste levensjaar nog aan de wereldtop staan? De 51-jarige Italiaan Marco Zanetti (van 10 april 1962, Bolzano), die vandaag de 1e Lausanna Billard Masters won, heeft daarmee het onmiskenbare bewijs geleverd.
De 50-jarige Torbjörn Blomdahl, die derde werd met het hoogste gemiddelde (2.021), was het andere levende bewijs van de stelling dat de discipline driebanden niet alleen enorm veel talent, klasse en mentaliteit vereist, maar ook routine, ervaring en wedstrijd hardheid. En het kan ook geen toeval zijn dat twee befaamde veertigers (Frédéric Caudron, 2e en Dick Jaspers, 4e) het podium completeerden.
Marco Zanetti is geen veelwinnaar meer, nadat hij zijn twee wereldtitels won in 2002 en 2008. Daardoor is hij gezakt naar de tiende plaats op de wereldranglijst, bij tijd en wijle dreigt hij zelfs buiten de top twaalf te vallen.
Maar altijd weer klimt de Italiaan, met zijn merkwaardige techniek en speelstijl, uit een dalletje, zoals op het WK in Lima (finalist tegen Dick Jaspers), vorig jaar op het WK in Porto (halve finalist en uitgeschakeld door Choi met 40-37) en in de World Cup van Suwon (finalist tegen Torbjörn Blomdahl), waardoor Zanetti zich altijd weer net op tijd als wereldtopper etaleert.
De Italiaan, die ooit ook uitblonk in de klassieke disciplines, dook voor het eerst in het driebanden op in het WK in 1986 in Las Vegas, waar hij in een veld met veertien spelers vierde werd achter Avelino Rico, Torbjörn Blomdahl en Raymond Ceulemans.
Hij won zijn eerste World Cup in 1990 op Palma de Mallorca in een finale tegen Raymond Ceulemans en pas negen jaar later in Berlijn in de finale tegen Martin Horn.
Maar zijn grootste successen haalde hij op de WK’s in 2002 in Randers (Denemarken) in de finale tegen Dion Nelin en zes jaar later in Sankt Wendel, toen hij in de finale Torbjörn Blomdahl versloeg.
De eindzege in de Lausanne Billard Masters is een nieuwe parel op zijn palmares. Marco Zanetti toonde zich een koele killer en liet weer een indrukwekkend staaltje van zijn klasse zien: hij startte in zijn groep tegen een ontketende Caudron, verloor die partij, maar groeide daarna in het toernooi.
Zanetti versloeg eerst Blomdahl in de finale met een magistrale eindsprint (achterstand van 24-20 en met series van vijftien en vier naar de finish) en daarna in de finale Frédéric Caudron, ook na een formidabele eindrush.
De Belg, met wie hij in het team van Agipi zo veel successen heeft gehaald, leidde met 29-22 toen Zanetti plotseling weer onnavolgbaar demarreerde met series van twaalf en vijf in de 15e en 16e beurt. De matchbal ging op een millimeter mis, de winnende carambole was een klein gelukje, maar bekroonde een geweldig optreden.
De nummers één (Blomdahl), twee (Caudron) en zes (Jaspers) van de wereld stonden in de halve finales, de nummer tien ging er met de hoofdprijs vandoor, voor Caudron, Blomdahl (die Jaspers voor de derde plaats versloeg met 40-21 in 16 beurten) en Jaspers.
Vijfde in de eindstand werd Jérémy Bury, zesde Martin Horn, zevende Rene Hendriksen en achtste en laatste Michel Boulaz.
Diane Wild, die met haar team het invitatie toernooi organiseerde in het prachtige complex van Montbenon, kreeg na afloop van alle kanten veel lof toegezwaaid voor de feilloze organisatie.