ZUNDERT - De regerend kampioen in het Kersttoernooi in Zundert heeft zijn titel geprolongeerd. Dick Jaspers won op de slotdag van het druk bezochte toernooi de finale tegen Eddy Merckx, de andere wereldtopper in het veld van acht, met 6-5 in sets. Die wedstrijd ging vanaf de start gelijkop met de Nederlander voortdurend aan de winnende hand, maar Merckx als een gevreesde achtervolger. Op een tussenstand in de tweede pauze van 3-3 leek Jaspers de beslissende demarrage in te zetten. Bij een voorsprong van 5-3 leek hij in de volgende set op weg naar de eindwinst met 5-0, maar Merckx kwam met een maximale serie van 9 terug en won daarna ook de volgende set voor 5-5. De eindrush was weer voor Jaspers, die met 9-0 domineerde in die laatste set.
Het voelde als een overwinning voor eigen supporters voor Dick Jaspers, die maar 11 kilometer van Zundert vandaan woont en zijn carriere is gestart in het biljartcentrum van Louis Havermans. ,,Ik zou bij wijze van spreken op de fiets kunnen komen'', zei hij net voor zijn vertrek naar huis, waar hij de jaarwisseling in alle rust gaat vieren met zijn vriendin. ,,Het is goed om terug te zijn en ik houd ook van dit systeem met korte sets, veel spanning voor het publiek en veel momenten in de toernooien waarin het twee kanten op kan gaan. Ik vind wel dat de speler die wint naar zes gewonnen sets, dat ook wel heeft verdiend. Zeker als dat tegen Eddy Merckx is, die toch ook geen kleine jongen is.''
Over het partijverloop in de finale zei Jaspers: ,,We kwamen wat aarzelend op gang en wonnen allebei de sets waarin we mochten starten. Vanaf 3-3 gingen we steeds beter spelen, maar je weet dat het altijd spannend blijft in dit systeem. Ik geniet daar eerlijk gezegd wel van, zeker in een invitatietoernooi zoals hier waar het belangrijk is om het publiek te vermaken. Het is natuurlijk in contrast met de World Cups en de internationale toernooien, die vanaf 2020 verhogen van 40 naar 50 caramboles. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat uitpakken.''
,,Maak ik me zorgen? Dat ook weer niet, maar het zal toch van invloed zijn op gemiddelden, denk ik. Met een heel moeilijke posities, word je toch opgejaagd door de klok. Hier in het Kersttoernooi waren geen supergemiddeldes te zien. Dat heeft daar zeker iets mee te maken. Aan de andere kant geldt dat ook voor je tegenstander. En er staat tegenover dat je met die 50 caramboles wat meer tijd hebt om een superstart van je tegenstander goed te maken. Het wordt een boeiend jaar, want vooral als er rankingpunten op het spel staan, gaat de spanning nog meer een rol spelen.''
Dick Jaspers keek na zijn overwinning terug in het verleden van het toernooi. ,,Ik heb vanaf 1985 tot en met 2001 meegedaan, dus zestien keer in totaal. Mijn eerste twee toernooien speelde ik voor het eerst tegen Raymond Ceulemans en Ludo Dielis, de derde keer won ik, toen het nog een meerkamp was. En in 1996 won ik tegen Eddy Merckx in de finale. Met vorig jaar en dit jaar meegerekend heb ik dus vier keer gewonnen. Ik heb een lange stop genomen, omdat ik in die jaren op winterstop wilde met mijn gezin en later ook vaak, omdat ik een demotoernooi speelde bij Dirk Snip. Maar ik ben oprecht blij dat ik er weer bij ben.''
Eddy Merckx demonstreerde ook nu weer dat hij een rasechte karakterspeler is, die niet alleen drijft op zijn grote kwaliteiten, maar ook op zijn vechtlust. De Belg verliest zelden finales en was er ook nu weer dichtbij om de hoofdprijs mee naar huis te nemen. Alleen liep hij tegen een verwoestend uithalende Jaspers, die dat ook in de laatste voorrondepartij deed tegen Antonio Montes en drie sets op rij in 1 beurt uitspeelde.
Antonio Montes liep drie dagen lang vrolijk rond in het toernooi dat hij jarenlang via Kozoom moest volgen. ,,Ik was dolblij met de uitnodiging.'' De Spanjaard begon met twee overwinningen, liep toen tegen een briljante Jaspers aan, maar haalde toch de halve finale.
De twee thuisspelers, Barry van Beers en Roland Forthomme, waren bij momenten heel sterk. Roland Forthomme was net zo goed als Eddy Merckx en Barry van Beers in de voorronden, speelde net zo'n goed gemiddelde als de twee koplopers, maar werd uitgeschakeld op setsaldo. Barry van Beers bood fel tegenstand tegen Jaspers in de halve finale en verloor de controle pas in de laatste sets. Peter Ceulemans, jarenlang ook 'thuis' in D'n Hoek, was niet op zijn best in zijn eerste partijen, maar hield wel Jeffrey Jorissen uit de halve finales. Met een gemiddelde van 1.432 was hij als nummer drie beter dan Montes met 1.226 en Jorissen met 1.400. ,,Ik kon in mijn laatste partij gelukkig nog iets van mijn kwaliteit laten zien'', sloot Ceulemans af.
Jeffrey Jorissen speelde zijn 'tweede Zundert' en ging spectaculair van start met winst tegen Jaspers. Daarna verloor hij zijn twee volgende partijen. Gerwin Valentijn, in de andere poule, had niet zijn beste vorm en kon geen partij winnen, waardoor hij vierde werd in de poule met drie spelers van vier matchpunten.