DEN HAAG/ZUNDERT - De titel was vooral van Glenn Hofman, van het geweldige collectief, van de heerlijke Haagse bluf, voor de hondstrouwe supporters en was opgedragen aan die mooie stad achter de duinen. Het lijflied van de nieuwe Nederlandse kampioen driebanden, een eeuwige hit van Klein Orkest en Harry Jekkers, klonk zondagmiddag uit volle borst vanaf de Haagse tribune in Den Hoek in Zundert nadat Glenn Hofman de laatste, glorieuze carambole had gemaakt in de finale van de play-offs. Het Nederlandse viertal van Buffalo.nl greep op deze zonovergoten dag de nationale titel in de eredivisie na een enerverende tweekamp tegen STZ Zundert. Zaterdag wonnen de Hagenaars thuis met 6-2, een dag later, in het hol van de leeuw, waren Glenn Hofman en Jeffrey Jorissen de matchwinnaars en was de 4-4 voldoende voor een spetterend feest tot in de avonduren in het meest knotsgekke en sfeervolste biljartcafé van heel Nederland: Jorissen in Den Haag.
Het traantje dat Herman van Daalen tijdens de huldiging moest wegpinken, was veelzeggend en typerend voor de emoties die de titel teweeg brachten bij de nieuwe kampioen van Nederland. De met tientallen supporters afgereisde aanhang kon de vreugde niet op. Glenn Hofman probeerde na zijn dubbele winst op Roland Forthomme zijn vreugde wat te temperen, Jeffrey Jorissen, de teamcaptain, viel de éne na de andere zingende supporter om de nek, Jean van Erp, zaterdag winnaar tegen Peter Ceulemans, maar zondag kansloos, liep er eerst nog wat beduusd bij en Herman van Daalen drukte iedereen tegen de borst die maar in zijn buurt kwam.
De ontknoping van de competitie en de play-offs was de climax van een seizoen met veel wisselende koplopers. Het slot van de reguliere competitie, waarin MCR/De Uitspanning de koppositie kwijtraakte door een interne strubbeling en een sanctie van de bond, draaide uiteindelijk uit op een eindstand met Buffalo.nl, MCR/De Uitspanning, STZ Zundert en A1 Biljarts aan kop. In de halve finales bleven Buffalo en Zundert baas over A1 en De Uitspanning, dit weekend was de beslissende tweekamp om de titel.
De Brabanders gingen op jacht naar hun vijfde titel: drie keer eerder won Teletronika in Den Hoek, één keer Van Donge en De Roo, dat in Zundert speelde in dat jaar, nu precies twintig jaar geleden. Buffalo.nl, dat drie jaar geleden in de eredivisie kwam met Raymond Ceulemans en daarna het (dream)team vormde met Glenn Hofman, Jean van Erp, Jeffrey Jorissen en Herman van Daalen maakte in zijn tweede jaar in die samenstelling een superjaar door: de Europacup, de bekerfinale en de play-offs voor de titel.
Cor Trampe, de teamleider die met een klein beetje spijt voor dit weekend een familievakantie had geboekt naar Florida, werd vervangen door Ferry van der Veen. Die roemde de eerste teamleider. ,,Hij heeft van dit team een fantastische eenheid gesmeed.'' Wat zal Cor Trampe daar, vele honderden kilometers van huis, hebben meegeleefd tijdens dit onvergetelijke weekend.
,,We waren in alle drie die weekends outsider'', maakte Jeffrey Jorissen duidelijk. ,,Het was al super dat we zo ver waren gekomen.'' Twee kansen gingen verloren, in de Europacup tegen Andernos, in de bekerfinale tegen De Distel. Zondagmiddag was het in de titelrace met STZ Zundert wel raak... en hoe!!!
Door de 6-2 overwinning in eigen huis hingen de kansen nog aan een dun draadje voor de return. Voor de pauze bleef de stand in evenwicht en schitterde Jeffrey Jorissen voor Buffalo met een onverwacht mooie finish. Barry van Beers startte als een speer met 9 en 7 in de eerste twee beurten, leidde met 24-5 net voor de plauze, waarna de tweede helft een totaal ander beeld gaf. Jeffrey Jorissen vocht zich knap terug naar 40-39 en ging vanaf die stand uit met elf!!
Raymon Groot trok de score gelijk in de partij tegen Herman van Daalen, onder meer door een serie van elf en een sterke fase na de pauze. Die tussenbalans van 2-2 betekende dat Buffalo tenminste nog één partij moest winnen of gelijkspelen in de tweede helft.
Jean van Erp kon dat niet waarmaken in zijn partij tegen Peter Ceulemans. De Belg nam een klinkende revanche voor zijn verlies van zaterdag en zette zijn tegenstander op een kansloze achterstand: 50-22 in 32.
Voor de Hagenaars waren alle ogen toen gericht op Glenn Hofman, die voor de derde keer in twee weken tegenover Roland Forthomme, de nummer negen van de wereldranglijst stond. De historie van dit seizoen: Forthomme had drie keer tegen Hofman gespeeld en drie keer gewonnen. Maar in de tweekamp waar alles om draaide, stond de pas 26-jarige Glenn Hofman op als de voorbeeldige kopman, de redder van het team, die voor een volle zaal in Zundert koel en onverstoorbaar bleef toen de spanning op kookpunt was en de wedstrijd naar een allesbeslissende finale ging.
Zaterdag had Hofman nog met drie caramboles verschil gewonnen (50-47 in 36), zondag kwam er een tactische, verdedigende partij op tafel, waarin Forthomme ver onder zijn normale niveau bleef. ,,Ik heb alleen maar verdedigd en gescoord als ik de kans kreeg'', verklaarde Hofman later zijn strategie. De cruciale fase lag net na de dertig punten, toen Forthomme met vijf terugkwam tot 36-32, maar Hofman onmiddellijk antwoordde met zeven en vijf. De finish was een bevrijding voor alles wat Haags was: 50-39.
Het ,,kampioenen, kampioenen'', klonk door de zaal, gevolgd door het onvervalste ,,O, o, Den Haag, mooie stad achter de duinen.'' Buffalo.nl kampioen, de beste van de eredivisie. Hoe mooi kon het seizoen eindigen voor het team zelf, de sponsor, de teamcaptain op een welverdiende, maar ongelukkig gekozen vakantie in Florida, al die supporters die daarna onmiddellijk naar het thuishonk vertrokken voor een groots kampioenenbal.
,,De echte Hagenezen hebben het vandaag gedaan'', zei Glenn Hofman glunderend en gekscherend na zijn eerste biertjes. Maar onmiddellijk daarna roemde ook de kopman het collectief, waarin elke speler van de vier een zwak moment van een medespeler wegwerkte en iedereen mocht meedelen in het historische succes van het team. Natuurlijk was Glenn Hofman de man van de play-offs met zijn overwinningen op Eddy Merckx (uit bij A1 Biljarts) en de dubbele winst op Roland Forthomme. En hoe belangrijk was Jeffrey Jorissen, zaterdag nog kansloos, op de belissende dag door zijn superieure eindsprint.
Voor Glenn Hofman was het op zijn jeugdige leeftijd al zijn derde landstitel. Twee keer eerder werd hij met Dallinga kampioen, als vierde man in een team met Frédéric Caudron, Eddy Leppens en Jean Paul de Bruijn. ,,Deze is natuurlijk veel mooier'', beseft hij. ,,Met die sterren is het niet moeilijk om kampioen te worden, maar nu, als kopman van dit team met alleen maar Nederlanders, is het een zeldzaam mooie titel, een fantastisch succes.''
De Haagse kampioenen met Glenn Hofman, Jean van Erp, gelegenheids teamleider Ferry van der Veen, Jeffrey Jorissen en Herman van Daalen
Glenn Hofman met zijn vrouw Andrea tijdens de huldiging..
Jeffrey Jorissen en zijn vrouw Samantha Jorissen met de cup met de grote oren
Het Haagse feestje bij terugkeer voor Biljartcafé Jorissen