MARXUQUERA – Frédéric Caudron was al de nummer één van de wereld op de ranglijst, na de Juanjo Trilles Challenge is hij nu ook onbetwist de beste speler van de wereld. De Belg klom vandaag, op de slotdag van de tweekamp in het Spaanse Marxuquera op een gouden wolk: hij versloeg de regerende wereldkampioen, Dick Jaspers, in een marathon over 600 caramboles: 600-501 in 274 beurten (2.190/1.828).
Het eerlijke oordeel was vleiend voor de winnaar en hard voor de verliezer. Frédéric Caudron heerste in de slijtageslag vanaf de eerste partij: na elf beurten in de eerste sessie leidde Dick Jaspers nog met 19-10, daarna zette de Belg een aanval in de voor zijn tegenstander niet meer te stoppen was.
Hij was in acht van de tien sessies de sterkste, was op zijn best in de zevende, toen hij in vier beurten 34 punten maakte en 51 in zeven beurten (4.426 gemiddeld in die sessie).
De voorsprong groeide van 11 punten na de eerste sessie naar 32 na de tweede, waarin Jaspers met 60-28 kansloos was, één keer was Jaspers de beste, in de derde sessie, daarna liep Caudron steeds verder uit: naar 33, 58, 66, 83, 101, 105 en 101 in de eindstand.
De hoogtepunten in de Challenge waren de zevende sessie met het hoge gemiddelde van Caudron, de serie van 21 van Jaspers in dezelfde ronde en de vaak magistrale oplossingen die beide spelers lieten zien. Verder blonk Caudron vooral uit door regelmaat, met bijna altijd gemiddeldes boven de twee en uitschieters naar 4.426 en 3.157.
De wereld van het driebanden heeft mee kunnen kijken naar een demonstratie van hoogbegaafd talent, techniek, snelheid en virtuositeit, waarmee hij Dick Jaspers, in zijn betere dagen ook een speler van absolute wereldklasse, ver achter zich liet.
De tweekamp had alles om tot grote hoogte te groeien: het beste materiaal, de ideale omstandigheden, een prachtig publiek, veel kijkers die de wedstrijd op internet hebben gevolgd. De verwachtingen waren hoog, het ontbrak alleen aan spanning: Caudron was eenvoudig veel te sterk en heeft zich in de tien sessies van zestig caramboles nooit echt bedreigd gevoeld.
Sterker nog: hij liep in vrijwel elke sessie verder uit: na één dag naar 32 punten verschil, na twee dagen naar 58 punten, na drie dagen (acht sessies) naar 101 en ook na de slotpartij naar 101.
Kunnen we daar het systeem van deze tweekamp (tien sessies van zestig caramboles) voor veroordelen?
Xavier Carrer, directeur van Kozoom en samen met Juanjo Trilles de initiatiefnemer voor deze match zei op de avond voor de slotdag: ,,De Challenge is bedoeld om de beste speler van de wereld aan te wijzen, niet om een opwindende wedstrijd te laten zien met spanning tot het einde. Ik denk niet dat we bij een score van 600-590, hoe spannend het dan ook was geweest, hadden kunnen zeggen: de winnaar is de beste speler van de wereld. Maar nu, met deze score, is er geen twijfel: Frédéric Caudron is op dit moment de beste.''
Het palmares van de Belgische allround speler, die maar één keer individueel wereldkampioen werd in zijn carrière tot nu toe (in Bogota, Colombia 1998) en één keer met het Belgisch team (met Eddy Merckx), zou in dat opzicht misleidend kunnen zijn. Maar welke speler in de wereld zou net als Caudron in staat zijn om in de Belgische kampioenschappen multi disciplines, met zes spelsoorten, alle titels te winnen?
Dick Jaspers was ooit ook een meester in alle spelsoorten. Hij heeft keuzes gemaakt en speelt eigenlijk alleen nog driebanden, af en toe afgewisseld met bandstoten.
Torbjörn Blomdahl, Dick Jaspers, Dani Sánchez en Marco Zanetti hebben van de huidige generatie spelers meer wereldtitels gewonnen in het driebanden dan Caudron.
Misschien heeft de Belg wel veel titels verspeeld, omdat hij in veel partijen een trage start heeft, zoals nu ook weer in de Juanjo Trilles challenge, waarin hij soms vijf, tien beurten nodig had om in zijn ritme te komen. Daardoor werd hij nogal eens vroeg uitgeschakeld in toernooien waar grote titels te winnen waren, maar in een tweekamp zoals nu, laat hij zien dat hij over zo'n marathon onbetwist de beste is in de wereld.
De winnaar zelf trok die conclusie niet: ,,Het is zo subjectief, ik was in deze wedstrijd beter dan Jaspers, maar dan ben ik nog niet de beste van de wereld. Het kan over een maand weer anders zijn.''
Dick Jaspers was na afloop vol bewondering over zijn tegenstander: ,,Hij is de verdiende en terechte winnaar. Ik zelf heb gedaan wat ik kon, ik vond dat ik wat pech had, ook al was het zo'n lange wedstrijd, maar als ik terugkijk, heb ik maar één geluksbal gehad en heb ik misschien wel zestig caramboles op een millimeter gemist. Ik wil het niet als een excuus aanvoeren, want de Frédéric Caudron in deze vorm was met voorsprong de beste in deze wedstrijd.''
De Belg toont zich al vele jaren veelwinnaar op elk terrein. Hij werd dit jaar alleen al met Eddy Merckx wereldkampioen voor landenteams in Viersen, won de Europacup en de Franse titel met Agipi en werd Spaans kampioen met het team van Gandia Cafemax.
De goudrush in de Juanjo Trilles Challenge (hoe toepasselijk in het gouden huis van de organisator) heeft zijn erelijst verrijkt met een historische overwinning.
,,Ik heb vier dagen op een gouden wolk geleefd'', sprak hij zelf ook beeldend, nadat hij de 10.000 euro bonus in ontvangst had genomen en tijdens de huldiging uitgebreid was geëerd voor zijn grandioze prestatie in de tweekamp.