VEGHEL - Hij strijkt neer op het terras van de World Cup, in de frisse lucht van de enclave waar het laatste toernooi is gehouden, gesoigneerd als altijd, telefoon in de stand by positie, pakje sigaretten nooit te ver weg. Farouk Barki, de 74-jarige, Egyptische president van de wereldbond voor carambole biljarters, is net weer voor vier jaar verkozen. Hij verwacht zelf dat het zijn laatste vier jaar zullen zijn, maar strijdbaar en optimistisch is de Afrikaanse, voormalige zakenman nog altijd. Hij reist de wereld rond naar toernooien, congressen en onderhandelingen, is ruim geschat zo'n 150 dagen per jaar van huis, maar zoekt af en toe ook de gezelligheid van het thuisfront op. ,,Ik zou nog niet hele dagen thuis kunnen zitten, maar vanuit Caïro, met mijn vrouw, mijn twee dochters en mijn mooie kleindochter Malika, zoeken we soms even ons andere huis op aan de Rode Zee, op 100 kilometer van thuis, om helemaal vrij te zijn van alle drukte.''
Maar deze dagen is Farouk Barki, die ook voorzitter is van de overkoepelende WCBS organisatie met de andere biljartdisciplines, weer onvermoeibaar op toernee. De World Cup in Veghel net achter de rug, even thuis, over vier dagen naar Zuid Korea voor het wereldkampioenschap, snel daarna gevolgd door een naar Lausanne voor een IOC meeting, op de 30e november thuis en vanaf 2 december naar de World Cup in eigen land in Sharm El Sheikh. Het zijn zo maar wat weken uit het leven van de president, die vanaf 2016 in functie is, toen als opvolger van de afgezette president Jean Claude Dupont.
,,Ik voel me heel gezond, afgezien van wat pijntjes in mijn rug'', vertelt hij, terwijl de rook boven zijn hoofd kringelt, een dampende koffie in de hand en druk gebarend, zoals hij gewend is om zijn woorden kracht bij te zetten. ,,Ik heb er heel kort aan gedacht, of ik het nog een keer voor vier jaar zou verlengen. Maar ik ben goed, ik voel me fit, ik kan en ik wil nog overal naartoe reizen, ik heb een hard werkend, verjongd bestuur, waarmee we nog volop nieuwe plannen aan het uitwerken zijn. Met Ersan Ercan en Bert Thuer hebben we nieuw bloed binnen het team, we hebben de routine van Santos Chocron in huis als office manager. En het ziet er weer goed uit voor de komende tijd.''
De kalender met World Cups, ook voor komend jaar (maximaal zeven per jaar) is gegarandeerd, de organisaties zijn in goede handen. De WK's zijn al vergeven aan Turkije (2023) en Vietnam (2024) en er hebben zich al kandidaten gemeld voor daarna. ,,Ik zou wel wat meer spreiding willen zien, bijvoorbeeld in de Europese landen, maar we moeten ons geen grote zorgen maken. Ik verwacht dat we tegen het eind van dit jaar mooi nieuws kunnen lanceren waar de spelers blij mee zullen zijn.'' Dat klinkt goed, mister Farouk: meer geld, hogere premies, meer grote toernooien? ,,Ik kan nog niets zeggen, maar de toekomst voor spelers en organisatoren ziet er goed uit.''
Hij kijkt zelden meer, ook niet zoals nu met de laatste PBA winnaar David Martinez, terug op de turbulente tijd met de PBA, de twee jaar geleden gestarte Koreaanse organisatie met Aziaten en zo'n 15, 20 Europese spelers. Het contact met de Koreanen is al een tijd verbroken, ieder gaat zijn eigen weg. ,,Wij hebben de beste spelers van de wereld, dat spreekt uit alle records'', start Barki een kort betoog. ,,Kijk naar de moyennes van Sánchez (2.084), Jaspers (1.914), Haeng Jik Kim (1.903) en Torbjörn (1.860) in het laatste toernooi. We mogen trots zijn op al onze grote kampioenen.''
De president voelt zich bovenal gelukkig dat de allergrootste van dit tijdperk, Torbjörn Blomdahl, terug is als de stralende winnaar. ,,Ik ben blij voor Torbjörn en al zijn fans. Hij heeft laten zien dat hij nog tot de absolute wereldtop behoort en weer goed gezond is. Het was een geweldige World Cup in Veghel, we hebben de ontwikkeling gezien met tv-coverage, de commerciële vooruitgang en de sportieve progressie van veel topspelers en talenten. Ik kijk al vooruit naar nog meer toernooien volgens de nieuwe stijl. Het Wereldkampioenschap van komende week in Zuid Korea, op 4 uur van Seoul, wordt ook een prachtig evenement. We worden al jaren verwend met alleen maar goede organisatoren, van Las Vegas tot Seoul, van Veghel tot Ho Chi Minh Stad, en ik zie nog altijd sterke Europese winnaars.''
Dat mag opvallend heten in de ontwikkeling van het mondiale biljarten. De Koreanen en Vietnamezen hebben de wereld veroverd met hun vele talenten, nog altijd komen de winnaars van de traditionele landen. Twee keer Dick Jaspers, twee keer Dani Sánchez, één keer Eddy Merckx in de vijf World Cups tot nu toe in 2022. ,,Ik zou willen'', bekent Barki, ,,dat de federaties in Europa meer aan opleiding van jong talent gaan doen. Wij hebben daar met de UMB geen invloed op, we kunnen slechts inspireren en meedenken.'' Hij noemt de Turkse federatie als grote voorbeeld. ,,De president, Ersan Ercan met zijn mensen, heeft in Ankara een fantastisch project gerealiseerd: een professioneel hoofdkantoor, waar toernooien worden georganiseerd, alles aan opleiding wordt gedaan, alle faciliteiten zijn, met restaurants, hotels, biljartzalen. Het mooiste en beste wat ik in de wereld heb gezien. Ik nodig iedereen uit om daar te komen kijken.''
De telefoon rinkelt alweer, tijd om het interview af te ronden. De president heeft weer afscheid genomen van het mooie Holland, zoals hij het in zijn afscheidsrede betoogt. Hij heeft de nieuwe kampioen gehuldigd en maakt zich samen met Ahmed Emam, zijn trouwe rechterhand, op voor de korte tussenstop in Egypte. Vier uurtjes vliegen naar Caïro, straks weer zes uur naar Seoul, met zijn andere sportdirecteur, zijn Turkse vriend Ugur Oktorvaci.
Mister President op wereldtoer, nog vier mooie jaren te gaan.
Dank voor het interview, Mister Farouk Barki.
Met het podium van de World Cup in Veghel: vlnr. Harry Mathijssen (organisator), Dani Sánchez, Dick Jaspers, Torbjörn Blomdahl, Farouk Barki, Choong Bok Lee en Paul Brekelmans (KNBB voorzitter)
Mister Farouk Barki, voor de komende vier jaar herkozen tot voorzitter van de UMB
Farouk Barki, slotspeech in de World Cup
Mister Farouk Barki, de president op wereldtoernee