FAMAGUSTA - De Europese biljartbond wil in navolging van wat de UMB (wereldbond) onlangs in Madrid heeft gedaan een fundamentele discussie op gang brengen met de federaties. De inzet is om met de bonden te spreken over de toekomst van het biljart. Dat gebeurt op het congres van de CEB op 25 juni in Famagusta op Cyprus.
Wolfgang Rittmann, voorzitter van de CEB, loopt in de uitnodiging aan de bonden en andere betrokken alvast vooruit op de bijeenkomst en spreekt over een van de meest opwindende congressen van de laatste jaren. Rittmann vindt vooral dat er een aanpassing van de kampioenschappen moet worden gedaan. ,,Het CEB-bestuur gaat na twee jaar van verhitte en emotionele discussies voorstellen doen die de basis voor de discussie moeten vormen’’, aldus Rittman.
De ontwikkeling van het verleden en het weinig perspectief biedende toekomstbeeld geven aanleiding tot een grondig onderzoek en tot wijzigen van het huidige systeem. ,,We kennen de situatie van de dalende tendens, dat ongeveer 70% van de kampioenschappen die zijn vastgesteld in de sportprogramma’s van de UMB en CEB worden geannuleerd. We weten ook dat de organisatie van kampioenschappen vaak puur toeval is en dat er geen enkele stabiliteit in is te vinden. Tegelijk weten we dat in veel gevallen op basis van economische reden de organisaties afvallen, zowel in het driebanden als artistiek biljarten.’’
,,Het verlaagde aantal deelnemers geeft ook een indicatie van de verminderde interesse, het is een resultaat van het dalende ledental in veel federaties en de financiële problemen die zijn ontstaan.’’
Wolfgang Rittman wil vooruit kijken en niet achterom, verzekert hij in de aankondiging van het CEB congres. ,,Als we de huidige ontwikkeling willen keren, moeten we vooruit kijken. Dat vereist moedige beslissingen, maar het is noodzakelijk als we een kans willen hebben de biljartsport een impuls te geven. De wereld en ook de vrijetijdsbesteding van de mens is veel veranderd. Veel takken van sport hebben zich daar al aan aangepast en zich vernieuwd in de ontwikkeling. Ook onze sport moet dringend andere wegen inslaan. Sport alleen voor eigen bevrediging is één kant van de medaille, sport voor het publiek is de andere. Beide zijn volkomen legitiem, ze kunnen alleen niet samen gaan. We moeten leren dat sport niet altijd eerlijk is. De winnaar is de speler die als eerste over de finish gaat volgens de voorgeschreven regels. Zelfs bij sporten over lange afstanden of toernooi-systemen met veel wedstrijden is er geen garantie van een eerlijke winnaar.’’
De Duitse president van de CEB schetst verder een situatie die hij voor zich ziet. ,,We moeten een stabiele presentatie van onze sport presenteren aan de buitenwereld. Geen enkele serieuze vorm van sport laat zijn kampioenschappen aan het toeval over. Ze moeten op een evenwichtige en herkenbare manier worden georganiseerd. De oplossing zou kunnen zijn één hoofdtoernooi met alle kampioenschappen met een roulatie van twee jaar. Elke week een internationale biljartkampioen, zowel in carambole, snooker of pool, leidt tot verzadiging en doet de interesse bij media en publiek sterk afnemen.’’
Rittmann zegt tot slot: ,,Het bestuur van de CEB komt slechts met ideeën en concepten in de discussie. De beslissing over de toekomst van onze sport ligt in handen van de nationale bonden. ,,Het is in uw handen om antwoord te geven op de vraag: Quo Vadis Biljart.’’