Ceulemans-Dielis, vroeger rivalen, voor altijd vrienden

ANTWERPEN - Op het Supercupgala in Antwerpen, in het Hilton hotel op de Groenplaats op zaterdag 5 maart, krijgt het publiek nog een extra attractie te zien. Aan het eind van de avond spelen de eeuwige biljartlegende Raymond Ceulemans en de man die jarenlang zijn rivaal was, Ludo Dielis een vriendschappelijk partijtje tegen de twee hoofdrolspelers van het gala, Torbjörn Blomdahl en Dani Sánchez.

De persmap voor het Supergala bracht de twee kampioenen tegenover elkaar voor een dubbelportret van twee heroïsche biljarters. Met de erelijst en daarna een vraag en antwoord spel.

De cijfers:
Raymond Ceulemans, 12 juli 1937
35 keer wereldkampioen (23 keer driebanden, één keer vrij spel, één keer 47/1, zes keer bandstoten, vier keer pentatlon)
48 keer Europees kampioen
61 keer Belgisch kampioen

Ludo Dielis, 23 februari 1945
9 keer wereldkampioen (twee keer driebanden, drie keer bandstoten, één keer 47/1, twee keer penthatlon, één keer triatlon landenteams).
22 keer Europees kampioen
39 keer Belgisch kampioen

Partijen tussen Ceulemans en Dielis:
194 in totaal, 122 keer winst Ceulemans, 55 keer winst Dielis, 17 keer gelijk
54 keer bandstoten: 37 keer Ceulemans, 16 keer Dielis, één keer gelijk
67 keer driebanden: 48 keer Ceulemans, 17 keer Dielis, twee keer gelijk.

Raymond en Ludo, hoe beschrijven jullie elkaar als tegenstander?
Ceulemans: Ludo is technisch vaardig, heeft een sterke mentaliteit en is een echt winnaarstype.
Dielis: Raymond wil altijd, waar en wanneer winnen. Hij wil steeds bewijzen dat hij en alleen hij de nummer één is.

Wat was jullie mooiste duel ooit?
Ceulemans: Bij alle wedstrijden was er in die tijd een geladen sfeer, altijd op het scherp van de snede. Dat waren dingen die het publiek graag zag.
Dielis: Elke partij tegen Raymond was de moeite waard, vooral omdat hij steeds de allerbeste wilde zijn. Maar de WK vijfkamp in Berlijn stak er voor mij toch bovenuit. Ik ging na 2-0 achterstand naar 3-2 winst.

Wat was jullie mooiste zege ooit?
Ceulemans: Mijn wereldtitel vrij spel in Linz (Oostenrijk) in 1969 en mijn laatste wereldtitel driebanden in Luxemburg. Nadien heb ik de individuele competitie stopgezet.
Dielis: De WK-titel driebanden in Yokohama over vijf manches.

Wat was jullie grootste ontgoocheling ooit?
Ceulemans: Het verliezen van het WK driebanden 1974 met één carambole verschil in de Stadsfeestzaal in Antwerpen.
Dielis: Finales verliezen is altijd een beetje ontgoochelend, maar ik heb dit nooit zo aangevoeld, omdat ik er zo veel heb gespeeld en en tocht 70 heb gewonnen.

Waarom kent het grote publiek jullie nog altijd beter dan een hedendaagse topper zoals Frédéric Caudron?
Ceulemans: Wij kregen vroeger meer media-aandacht, zeker op televisie. Er was toen op dat gebied voor alles meer ruimte. Misschien was het wel een verworven recht.
Dielis: Omdat wij in een periode konden spleen toen er nog grote media-aandacht was. Maar wellicht ook, omdat onze wedstrijden altijd het nodige spanningseffect hadden.

Hoe zien jullie de biljartsport evolueren?
Ceulemans: de biljartsport is wereldwijd populair, in Zuid-Korea, Japan, Zuid-Amerika, de Verenigde Staten en in heel Europa. Grote evenementen trekken alle aandacht, maar er zijn nog tal van mogelijkheden om verder te groeien. Wat betreft media-aandacht en sponsoring is er nog wel wat werk aan de winkel.
Dielis: De biljartsport laten groeien door te evolueren naar belangrijke en grotere exclusieve toernooien. Dat is de grote uitdaging.

Wie wint de Supercup?
Ceulemans: Torbjörn en Dani zijn twee gewezen biljartcollega's en twee supervedettes. Ik geef ietsje meer winstkansen aan Dani.
Dielis: Het zijn voor mij twee biljartvrienden. Ik denk dat ik net ietsje meer voordeel geef aan Blomdahl. Sorry Dani.

Jullie spelen samen die avond ook nog tegen Blomdahl en Sánchez. Spektakel verzekerd, maar jullie zijn geboren winnaars. Is winnen ook nu een optie?
Ceulemans: Inderdaad, spektakel verzekerd. Het probleem van ons is de concentratie. Met de jaren neemt dat wat af. Dat is logisch en menselijk. Maar we gaan ons uiterste best doen, meer kunnen we niet garanderen.
Dielis: Ze zullen het moeten kunnen, we geven geen cadeaus weg.