NEW YORK - Toen de spanning naar de climax groeide, bleef Torbjörn Blomdahl al zijn concurrenten de baas. De Zweed versloeg in de finale Eddy Merckx, zijn laatste rivaal, met 40-29 in 17 beurten. Blomdahl, die voor de tweede keer won in New York na 2013, eindigde met de maximale score (veertien matchpunten uit zeven), haalde meer dan twee gemiddeld (2.188) en was superieur in de partijen tegen zijn grote Europese rivalen.
De Belgische kampioen Merckx bleef nog het langst in het spoor van de winnaar, maar moest uiteindelijk ook erkennen dat Blomdahl in de marathonrace de allerbeste was. Hij versloeg op de slotdag achtereenvolgens Dick Jaspers, Frédéric Caudron en Eddy Merckx, voorwaar een staaltje van absolute wereldklasse.
De finale tussen Blomdahl en Merckx was een herhaling van de belangrijkste partij in het voortraject van het hoofdtoernooi. Toen stonden de twee ook tegenover elkaar. De Belg won met 30-29 nadat hij een matchbal van zijn tegenstander had overleefd. Daardoor mocht Merckx mee naar het hoofdtoernooi in plaats van de Turk Murat Naci Coklu.
Voor het eindtoernooi hadden zich vier Europeanen (Blomdahl, Merckx, Caudron en Jaspers) geplaatst, twee Colombianen (Catano en Salazar), een Egyptenaar (Sameh Sidhom) en een Vietnamees (Vinh The Ly). De belangrijkste spelers die ontbraken waren Kyung-Roul Kim, Tayfun Tasdemir, Murat Naci Coklu en Raymond Ceulemans. Coklu speelde een uitstekende toernooi, maar was in een zware poule ingedeeld en miste ongelukkig de kwalificatie.
Het werd al snel duidelijk dat de gevestigde orde de dienst zou uitmaken in de finale met acht. Caudron startte weliswaar met een verliespartij tegen Vinh The Ly, maar herstelde zich daarna knap. Alleen Dick Jaspers kon de verwachtingen niet waarmaken. De Nederlander bleef in matchpunten achter bij zijn rivalen. Hij slaagde er op het eind nog wel in om Merckx te verslaan.
Toen Caudron in de vijfde en zesde ronde werd verslagen door Merckx en Blomdahl, was zijn rol voor de eindzege ook uitgespeeld. De apotheose draaide uit op een tweekamp tussen de twee grote uitblinkers in de finaleronde.
Eddy Merckx raakte in de voorlaatste ronde al op twee matchpunten achterstand, omdat hij in een boeiend gevecht en ondanks een serie van elf van Jaspers verloor met 40-36 in 17. De toernooiwinst lag nog binnen zijn bereik, ook al won Blomdahl in diezelfde ronde van Caudron (40-31 in 19).
De toernooiregel is echter dat twee spelers bij gelijk eindigen een play-off wedstrijd moeten spelen. Merckx moest dus winnen van Blomdahl om ook op twaalf matchpunten te komen. Zo ver liet Blomdahl het niet komen. De Zweed bleef stoïcijns in de finale, domineerde de hele partij en greep ongeslagen de toernooiwinst.
De ongeslagen reeks werd gerealiseerd met partijen in 17, 19, 18, 14, twee keer 16 en 28 beurten. Frédéric Caudron had vooral een prachtig slot met één partij in elf beurten en twee in twaalf beurten.
Drie spelers eindigden met moyennes boven de twee: Blomdahl met 2.188, Caudron met 2.081 en Jaspers met 2.031.
Frédéric Caudron maakte de hoogste serie: 17. Alexander Salazar, die laatste eindigde, schitterde met een serie van zestien, Huberney Catano met vijftien.
De Nederlandse schrijver Bert van Manen was in New York om zijn boek, De Blomdahl Era, te promoten. Hij had zich geen mooiere winnaar kunnen wensen.
De eindstand (matchpunten, gemiddelde, hoogste serie):
1 Torbjörn Blomdahl 14-2.188-9
2 Eddy Merckx 10-1.934-11
3 Frédéric Caudron 8-2.081-17
4 Dick Jaspers 6-2.031-10
5 Vinh The Ly 6-1.567-13
6 Huberney Catano 4-1.466-15
7 Sameh Sidhom 4-1.437-7
8 Alexander Salazar 4-1.107-16.
Plaatsen 9 tot en met 16:
9 Murat Naci Coklu
10 Hugo Patino
11 Harry Pena
12 Nalle Olsson
13 Tayfun Tasdemir
14 Raymond Ceulemans
15 Robinson Morales
16 Lars Dunch
