Agipi na zevende zege recordhouder in hall of fame

De fotogalerij in de sjieke eetzaal van het Agipi centrum in Schiltigheim kan weer met een kampioensfoto worden verrijkt. De zevende Europacup op rijd werd vandaag (zondag 12 juni) binnengehaald door het team dat vooral op de eerste drie posities met Frédéric Caudron, Marco Zanetti en Jérémy Bury alle aanvallen op de onaantastbare positie heeft doorstaan.

Agipi is wéér de beste na de overwinning in de finale op Caseta Nova, het topteam uit Allicante. De Spaanse furie raasde maar hoogst zelden door de arena van de kampioen met een sterke start van Ruben Legazpi, Tayfun Tasdemir en Murat Naci Coklu. De supprematie werd er nauwelijks door aangetast, omdat Marco Zanetti in zijn partij tegen Coklu na één verloren set de zege veilig stelde met twee winnende sets (15-3, 15-4).

De bokaal, die al uren stond te blinken op de spreektafel van Jean Jacques Gangloff ging na een ultrakorte finale van hand tot hand binnen de ploeg die zo langzamerhand gewend is geraakt aan de huldiging in eigen huis, maar nog altijd de vreugde uitstraalt die zo’n kampioenschap een bijzondere glans geeft.
De Agipi baas Claude Fath genoot er weer met volle teugen van, Frédéric Caudron kon weliswaar niet schitteren in zijn laatste partij tegen Tayfun Tasdemir en verloor twee sets, toonde zich de trotse kopman van het team bij de huldiging. Marco Zanetti, zowel in de halve finale als in de finale de grote man van het team, straalde alsof het zijn eerste grote triomf was. Jérémy Bury en Jean Christoph Roux lieten het applaus van het publiek met een zalig gevoel op zich neerdalen.

De Europacup en Agipi zijn stilaan aan elkaar verbonden als Roland Garros en Rafael Nadal. Zoals dat ooit in een periode van vijftien jaar ook het geval is geweest met BC Barcelona, dat de cup won in 1966, 1970, 1971, 1972, 1979, 1980 en 1981. Dat deden de Spanjaarden met spelers als Claudio Nadal, Bartolomé Bonhora, Jaime Carreras, Guillermo Justo, Xavier Minguell en Francisco Monté.

Het geheim achter het succes is natuurlijk de collectieve klasse, maar zeker ook de vechtlust en bereidheid om het team in zijn volle glorie te laten schitteren. Het mooiste voorbeeld was te zien in de halve finale tegen Clichy Montmartre. Agipi had een moeilijke fase op een 2-2 score. Frédéric Caudron werd in evenwicht gehouden door Eddy Merckx en Marco Zanetti keek tegen een 1-0 achterstand aan tegen Michael Nilsson. De Italiaanse maestro zag het gevaar, rechtte de rug en steeg plotseling naar grote hoogte met een set in één beurt en een serie van twaalf in de laatste set.

Agipi straalt niet alleen wereldklasse uit, het is ook een vechtmachine, zo liet het team zien. De finale van vanmiddag tegen Caseta Nova toonde dat aan. Toen Frédéric Caudron de moeilijkste posities kreeg voorgelegd van Tayfun Tasdemir en twee sets verloor met 15-10 en 15-9, liet Marco Zanetti zich weer bejubelen als het fenomeen dat meer nog dan als individuele speler een prachtige teamspeler bleek te zijn.

De kampioen van Europa mag de bokaal voor weer een jaar koesteren in de eigen galerij. Caseta Nova greep de zilveren medaille, FC Porto kreeg het brons omgehangen.